همیشه میگردیم دنبال یه جایی که بشه بنویسی و هرکسی نتونه بخونه . توی هر دفترچه ای بنویسی ترس از قایم کردنش داری. ترس داری کسی خوده واقعیتو بشناسه . ترس داری کسی یواشکیهای درونتو بفهمه . دفترایی که کلید ندارن به درد نمیخورن . اما جاهایی مث این وبلاگهای مجازی که میتونی ادرسو فقط برای خودت نگه داری. اگرم کسی خوندش بدونی که نمیشناسه تورو خیلی خوبه ... درونت پنهان میمونه و خیالت آسوده ...